Evimizin Kelebekleri

Kelebek tutkusu ne zaman, ne şekilde içime düştü hatırlamıyorum ama bildiğim şu ki evin sağında solunda bir yerinde mutlaka bir kelebek figürü,resmi veya  mobilyasına rastlamanız mümkün.Evimizin en sevimli kelebeğini biliyorsunuz zaten.Hayatımıza girdiğinden beri bir oraya bir buraya konarak günümüzü şenlendiren,her anımızı renklendiren, bazende hiç olmadığı kadar narin ve nazenin davranarak tam bir prenses olan ufaklığımız evimizin "biricik kelebeği" ünvanını kimselere kaptırmamak üzere tescillemiş durumda..

Gelelim diğerlerine..Evdeki kelebekleri fotoğraflamak istediğimde epey malzeme olduğunu farkettim.Elbiseler,şapkalar,askılar sanki özenle seçilmiş gibi kelebek doluydu.

Koşturmak ve kovalamakla  geçen günün içinde, tabii ki hepsini çekmeye fırsatım olmadı. Bende en göz önünde olanları seçip çatır çutur fotoğraflayıverdim.

Fakat içlerinde balkonumuzu şenlendiren bir kelebek tayfası  varki, beni en çok mutlu eden, en çok heyecanlandıran onlar.Çünkü el emeği, göz nuru benim eserim..:) Hepsini tek tek kesip, özenle yapıştırdım.Sevgili cafeNohut un içimde yakmış olduğu kelebek ateşi, beni bunaltan sıcak akşamda, yılmadan,bıkmadan, ortalık kırpık kağıt olacak telaşına girmeden,minik tavşanın  kağıtları kuş yemi büyüklüğünde kesip başımdan aşağı saçmasına bile aldırmadan, kelebekleri sabırla kesip yapıştırmama neden oldu.Tabii ben yeterince vakit ve fırsat  bulamayıp  sadece bir sıra kelebek yapabildim ama ipe dizip yapıştırdığım anda içimde huzur ve mutluluk sellerinin coşkun ırmaklar gibi aktığını hissettim.

O kadar sempatik oldular ki, beni mutluluktan havalara uçurmaları şöyle dursun neredeyse gece sarılıp uyuyacaktım.İnsan ne kadar enterasan bir varlık, bir kaç renkli kağıt kesip,biçip yapıştırınca mutluluktan havalara uçuverip, ufacık küçücük bir olayla veya bir kelime lafla dünyaların altında kalabiliyor...
Çok büyük bir iş başarmış, birine bir hayrım dokunmuş yada marifet yapmışım gibi gibi koca bir post yazdım ama uzun zamandır böyle birşey yapıp bu kadar mutlu olduğumu hatırlamıyorum.Hayatın tekdüzeliği, bitip tükenmek bilmeyen sorumlulukları ve işleri karşısında ne kadar paslanıp ,köreldiysem  küçücük bir kağıt kesmek, sadece ve sadece kendim için yaptığımdan mıdır nedir yeşillenip çiçek açmama neden oldu. 


Israrla ve şiddetle tavsiye ediyorum bu kesme biçme etkinliğini. Kelebek etkisinin  sonuçlarına inanamayacaksınız.


Ve son olarak teşekkürler cafeNohut hayatımı ufacık ayrıntılarla güzelleştirdiğin için..