Uzuuuun Bir aranın Ardından

Neredeyse en son yazının üzerinden bir yıla yakın bir zaman geçmişken,aklımın  bir köşesinde hep  buraya yazmak varken,bir sürü anı, bir sürü acı tatlı macera ve herşeyden önemlisi ailemize bir kişi daha eklenmişken akşamlardan bu akşam vakit doldu, an geldi ve buraya, tarihe, dünyadaki bu kocaman görünmez ama bir o kadarda görünür buluta bir kaç satır yazmanın zamanı geldi.

Neler oldu neler bunca zamanda.En önemlisi evimize bir minik eklendi.Prenses, minik bir prensese abla oldu,büyüdü olgunlaştı, paylaşmanın zaman zaman ağır gelen taraflarını yaşar oldu,üzüldü,sevindi dalgalandu duruldu.Anne baba olarak biz biraz daha olgunlaştık, belki biraz yaşlandık,koşturduk kovaladık bugünlere geldik.

Bugünlerde dinginim, süregelen rutin koşturmaların dışında sakin bir arınma dönemi yaşıyorum.Kabuğumda mutlu, huzuru tavan yapmış hallerde miniğimle uğraşıyorum.İşten izinli,tam zamanlı annelikte fazla mesaideyim.Hayatımdan memnun, sonsuz şükürler içerisindeyim.Buraya hergün yazmak niyetindeyim. Tarihe düşülen her not, yaşanılan anları çok daha belirgin izlerle altını çizerek "anıya" dönüştürüyor diye geçiyor içimden.

Beni takip etmekten vazgeçmeyen dostlara can-ı gönülden bir merhaba diyerek tekrar başlamak istiyorum yazmaya. Hadi Bismillah...:)

İki çiçeğim oldu ne mutlu bana

Biz dört kişilik ARI ailesiyiz kraliçelik ondan sebep yanlış anlaşılmasın.Gerçi kraliçeden çok işçi arıyım ama neyse çaktırmıyorum.