Sonbahar Senfonisi

 Isıtmayan parlak güneş,veda eden yapraklar,soğuk vurmuş güz gülleri...

Sonbahar tam bir senfoni. 

Her rengiyle,her haliyle bambaşka bir zaman...

Okumasını, görmesini, duymasını bilene yazdığı,gösterdiği,seslendiği şeyleri var.

Cuma günü fotoğraf makinemi getirip bir sürü şey çektim.Teknopark ve içinde olduğumuz kampüs tam bir renk cümbüşü, kafamı nereye çevirsem bir kaç dakika kala kalıyorum.El emeği göz nuru boyadıklarımızı,yapraklarla biraraya geldiğinde seyretmesi bile inanılmaz keyifli tablolar oluşturdu.Bakmaya doyamadık..Tüm bunları iş arkadaşlarımla yaptık.Allahtan yadırgayan çocuk gibi iki yapraktan sevinilirmiymiş diyen olmadı.

Tam bunları bugüne saklayıp paylaşırım derken deprem haberiyle kolum kanadım kırıldı.

Bugün elim hiçbirşeye varmıyor.Herkes durgun,herkes dalgın.Kimsenin eli birşeye varmıyor,hafta sonu olanı biteni anlatan yok.Sukut hakim olan,birde hüzün elbette..

Deprem tüm denklemleri alt üst ederken bir sürü insanın hayatını da darmadağın etti.

Bizim içinde tüm bu olan bitenden geriye salim kafa,duyarlı vicdanla muhasebe yapmamız için   ibretlik bir olay,felaketlerde tek yürek olan alicenap milletimiz için bir kez daha tam manada birlik olmak için fırsat oldu.

Vefat edenlere Allahtan rahmet,geride kalanlara sabır diliyorum.

Buyrun sonbahar renkleri,hüzünlü de olsa güzellikleriyle mest eden renk cümbüşü..

Kasımpatları...

Topladığım sonbahar yapraklarını,boyadığımız kozalaklarla birleştirdik,yanına hediye edilen şirin arabayı ve arkadaşın Paristen aldığı Eyfel kulesini ekleyince tam bir Paris rüyası oldu..

Taş boyayan yetenekli arkadaşlarımda bu sevimli uğur böcekleriyle, baykuşları yaptılar.

Vee hediyeleşmek güzeldir...

Yapraklar ve kozalaklar, dostumun sonbahar renkleriyle dolu evine hediye olarak gittiler,  Çokta yakıştılar..

Herkese iyi haberler alınan,umut dolu güzel bir hafta diliyorum...