Saat 12'yi Vurdu Büyü Bozuldu

Tatiller çok iyi, çok alâ, dönüşleri ise  tam bir felaket! Prensesin külkedisini bırak, balkabağına dönüşmeyi tercih edeceği perişan haller yumağı..Hele dönüş Ramazana denk geldiyse, tam çifte kavrulmuş olduk demektir.Seyreyleyin manzarayı, bakalım daha kötü bi kombinasyonu olan var mı içinizde..
Döndük, Ramazan başladı ve ertesi gün iş başı yaptım.Projenin önemli adımlarından biri başlamak üzere,minik kelebek okula bir ay aradan sonra tekrar başlıyor,evdeki çamaşır -ütü- yemek şeytan üçgeninden bahsetmeyim bile.

Kaynak

Aslında yazının konusu ev işleri olacak  bahsetmeyim demekle yanlış bir yönlendirme yapmak istemem ama az çok gözünüzde canlanmıştır diye ayrıntıya girmeyim dedim.Yoksa bir başlasam; kaç makine çamaşır yıkandı,mutfağa nasıl girilmez hale geldi, ekranlara sığmaz,kelimeler anlatamaz.Dönüşten başlayayım: eve yorgun argın gelinir,valizler birer patlamaya hazır bomba gibi beklemektedir, patladıklarında zaten ortalık toz duman olur.Bitmek bilmeyen çamaşır yıka-as seanslarından sonra himalayalar gibi yükselen ütü dağlarının altında kalmak,ufaklığa yemek hazırlarken yaşanan binbir türlü zorlanmanın ardından mutfağın tam bir savaş alanı halini alması,zaten hiç doğru dürüst toplanamayan yatak odalarıyla olunabilecek en salaş ve dağınık hali yakalayıp, ipin ucunu ve korkarım ipin ucuyla birlikte keçilerimide tamamen kaçırmış durumdayım.

Kaynak

Ramazan olması dolayısıyla  temizlik için yardımcı çağırmakta içime sinmiyor.Gerçi çağırmadan önce evin benim elimden geçmesi şart, sanırım bu yüzdende erteliyorum.İftardan sonra tamamen nakavt olup gözüm hiç birşeyi görmüyor bulduğum ilk açıklık yere kıvrılıveriyorum gerisinide hatılamıyorum çok.
Velhasıl ,tatilin tüm tatlı hatıraları yerini perişan hallere, bitik tükenik durumlara bıraktı.Birde yapılan büyük hatalar var şöyle ki:Cumartesi günü, sabah başlayan mesaime birde  İkea'ya gitrme  eylemini sokunca bitmek tükenmek kelimesi durumumu ifade etmek karşısında eriyip gitti.Anladım ki dekorasyon yada güzel ev kavramının temelinde düzenli ve temiz ev var.Dağınık ve pasaklı hiç bir mekan ne kadar güzel olursa olsun hiç bir şey ifade etmiyor .

Bu hafta sonu güya gelecek hafta için bol bol yemek yapıp kenara koyma,evi derleyip toparlama, en azından kabada olsa silip süpürme hedefleri olan ben,dibimde sürekli mızırdanan beni bambaşka çilelere sokan minik cadıyla tüm hedefleri bir kenara bırakıp kendimi kelimeler deniziyle teselli etmeye karar verdim.Evdeki ağlama,mızmızlanma ve kırpık kağıt deniziyle benim sığ ve yorgun kelime denizim başedemez gerçi ama bir iki satırda olsa şuracığa içimi dökmek beni denizden esen ufak bir esinti kadarda olsa rahatlattı.Şu anda kırpık kağıtların üzerine , temiz mi pis mi olduğunu bilemediğim suları  pıtır pıtır  damlatan minik afacanımı da ikna edip bir iki saat güzel bir şekerleme ile kendimi ödüllendirirsem (neyi başardıysam ödülü hakedecek) beni kendime az da olsa getirebilir diye ümit ediyorum, tabii başarabilirsem.(Aman Allahım birde elindeki bisküviyle bu dağınıklığın içinde salınıyor, uyumalıyım mutlaka uyumalıyım!!!)