Zor Günler

tık

Bazen öyle bir an gelir ki tüm kara bulutlar bir araya gelip, ortalığı toza dumana bular.Tüm olumsuzluklar, karamsar haberler zorluklar birden sözleşmiş gibi aynı anda  toplanır.İşte belki ömrün imtihan olmasının sırrı buradadır.O süre zarfındaki sözlerimiz, davranışlarımız, hallerimiz, içimizden geçenler, dışımıza taşanlar, hepsi dünya sürgününün hikmetini haykırır yüzümüze, tabii duyabilirsek.
Çok zorlanırız, çok bunalırız, çaresizlik elimizi kolumuzu bağlar, sadece Sonsuz olandan medet ummak gerektiğini bir kere daha anlarız.Günlük rutinlerin, boş ve anlamsız uğraşların, gereksiz üzüntülerin ne kadar basit ve pespaye olduğunu anlarız ama yine yine yine ısrarla tekrar unuturuz.
Buralarda olamadığım dönemde annem bir ameliyat  geçirdi, şükür şimdi toparlamaya başladı,kayınpederim ömrünün en zorlu imtihanlarından birini verdi. Kanser teşhisiyle geldi ama çok şükür umutla ve şükürle ve temiz    tahlil sonuçlarıyla döndü.Kar yolları kapadı, minik prenses başka bir evde iki gün vakit geçirdi,ben bir sandalye tepesinde de gece geçirebileceğimi,en ufacık bir problemde bile bıdı bıdı mızmızlanmanın ne kadar anlamsız olduğunu, sağlığın en büyük nimet olduğunu,dışarıda sayısını tahmin bile edemeyeceğimiz bir sürü insanın ufacık umutlara yardımlara belki sadece gülümseye bile ihtiyaç duyabileceğini   idrak ettim.
Tüm bu olanlar fırtına gibi geldi ama  çok şükür şimdi sakinleşti ve normal halimize dönmeye çalışıyoruz.


Herkese sağlıkla,keyifle geçireceği güzel bir hafta sonu diliyorum.